Helena Radwanowa z d. Glinojecka(1882-1944). Urodziła się w Petersburgu w rodzinie o tradycjach patriotycznych. Ojciec prawnik zmarł, gdy miała kilka lat. Matka, aby utrzymać rodzinę prowadziła stancję. Helena po ukończeniu pensji w Warszawie zdobyła wykształcenie z zakresu filologii polskiej. Ok. 1905r. podjęła pracę zarobkową na pensji pani Kochanowskiej w Warszawie. Robiła to wbrew woli rodziny, która uważała, że powinna dobrze wyjść za mąż i być na utrzymaniu męża. Praca pedagogiczna sprawiała jej wiele przyjemności. W 1908 wyszła za mąż za Władysława Radwana. Od 1912 roku oboje Radwanowie zamieszkali i podjęli pracę w szkole rolniczej dla dorosłych włościan w Gołotczyźnie „Bratne” w ciechanowskim. Tam Władysław Radwan został kierownikiem szkoły. Po wybuchu wojny w 1914 roku Radwanowie wrócili do Warszawy. Helena Radwanowa podjęła pracę jako redaktor zespołu czasopisma „Zorza”, a od 1917 roku także pisma dla dzieci i młodzieży „Płomyk” i „Płomyczek”. W latach 1917-26 była redaktorem naczelnym „Płomyczka”. Praca w redakcji tych pism w wielu przypadkach wykonywana była społecznie. Kiedy Helena Radwanowa zajęła się opracowywaniem podręczników szkolnych jej sytuacja finansowa ulegała znacznej poprawie. Mogła więc zrealizować swoje marzenia o zamieszkaniu pod Warszawą. Wybuch wojny w 1939 roku zmienił diametralnie spokojne sielskie życie Heleny i Władysława Radwanów. Kiedy okazało się że w Zalesiu nie ma miejsca dla rannych żołnierzy, Helena Radwanowa chętnie udostępniła swój dom, zostawiła sobie jedynie 2 izdebki na górze. Szpital zlikwidowano w grudniu 1939 roku, a Helena Radwanowa podjęła decyzję o prowadzeniu tajnych kompletów. Komplety te prowadziła razem z żoną swego kuzyna, Ewą Krauze. Po krótkiej, ciężkiej chorobie zmarła w lutym 1944 roku. Jako pedagog interesowała się nowymi metodami stosowanymi w nauczaniu i wychowaniu. Poza pracą redakcyjną i pedagogiczną Helena Radwanowa była autorką kilku książeczek dla dzieci: Pamiętnik Stachurki, Jacuś, Moje sny o Jezusku, Powiastki. Jej pasja nauczania i wychowywania sprawiała, że zawsze poza wartościami artystycznymi ogromną wagę przywiązywała do wartości wychowawczych.
Helena Radwanowa
