Józef Zygmunt Radwan (1887-1977), sędzia, brat stryjeczny Wacława. Mieszkał razem z żoną Haliną w wilii „Halusin” przy ul. Modrzewiowej 7. W okresie II Rzeczpospolitej w latach 1924-26 pełnił funkcję ministra reform rolnych. Przekonywał m.in. w Sejmie do projektu ustawy o parcelacji i osadnictwie, którą ostatecznie przyjęto. W latach 1934-37 przebywał na emeryturze, a od kwietnia 1937 roku zajmował stanowisko sędziego Najwyższego Trybunału Administracyjnego. Okres okupacji spędził w Zalesiu, zajmując się ogrodem i działając w konspiracji przy kolportowaniu prasy podziemnej. Był związany z konspiracyjnym ruchem ludowym. Po wojnie Józef Radwan pracował wpierw w administracji a w latach 1949-53 pełnił obowiązki sędziego Trybunale Ubezpieczeń Społecznych. Nie przedłużono z nim umowy i do pracy wrócił dopiero w 1957 roku w związku z rehabilitacją po październiku 1956 roku. W 1963 roku przeniesiony na emeryturę, pracował na pół etatu do 1971 roku. Do Warszawy dojeżdżał kolejką, do stację docierał pieszo. Zmarł w Zalesiu w 1977 roku. Był człowiekiem prawym i o wielkiej kulturze. Wincenty Witos opisuje w pamiętniku, że w 1931 roku Józef Radwan uprzedził go poufnie o przygotowywanym oskarżeniu i procesie członków Kongresu Centrolewu w Krakowie.
Józef Zygmunt Radwan
