Wiktor Teodor Nowotka urodził się 4. 07. 1948 w Warszawie. Ukończył Wydział Ogrodniczy SGGW w Warszawie (1975). W latach 1977–1982 pracował jako asystent w SGGW w Warszawie, od roku 1982 wykonuje wolny zawód artysty fotografika. Fotografuje od dzieciństwa, w 1977 rozpoczął realizację cyklu „Fenomeny”, w 1983 zadebiutował w Dorocznej Wystawie Warszawskiego Towarzystwa Fotograficznego, w 1987 zorganizował pierwszą indywidualną wystawę fotografii. W 1982 wstąpił do WTF, nawiązał współpracę z Wiktorem Urbankiem (eksperymenty z kamerą otworkową). W latach 1987–2005 kontynuował realizację cyklu„Pinhole Camera 03 / 180”. W 1986 rozpoczął współpracę z Jerzym Olkiem, uczestniczył w Warsztatach Gierałtowskich. W 1991 rozpoczął współpracę z Markiem Gryglem wystawą w Małej Galerii Fotografii w Warszawie. Członek ZPAF o d 1991. Miał wiele wystaw indywidualnych i zbiorowych. Od 1999 współorganizator Wyższego Studium Fotografii ZPAF. „Fotografia jest rodzajem kontaktu z rzeczywistością – poprzez światło odbite i utrwalone w obrazie. Fotografia otworkowa jest szczególnym rodzajem patrzenia: jest odkrywaniem rzeczywistości zamkniętej w ciemnej skrzynce. Jednak, niezależnie od techniki wykonania i zamysłu autora, fotografia jest tylko, a może aż – OBRAZEM. Rzeczywistość jest jedynie tworzywem”. W. Nowotka
