Anna Zawadzka (1919 – 2004 ) anglistka, nauczycielka i autorka podręczników, zasłużona instruktorka harcerska, siostra Tadeusza Zawadzkiego “Zośki”, córka profesora Józefa Zawadzkiego i Leony z domu Siemieńskiej. W latach 1937-42 drużynowa 14 WŻDH. W latach 1942-1944 była komendantką Hufca Szarych Szeregów Śródmieście w Warszawie i uczestniczyła w Powstaniu Warszawskim. Po wojnie pracowała w liceach warszawskich oraz na UW, jako nauczycielka logiki i jezyka angielskiego. Po zakończeniu wojny była nadal aktywną uczestniczką życia harcerskiego. W latach 1945-46 zastępczyni komendantki Warszawskiej Chorągwi Harcerek ZHP, następnie w 1947-48 członkini Głównej Kwatery Harcerek ZHP. Po odrodzeniu ZHP w latach 1956-58 kierowniczka Wydziału Kształcenia Chorągwi Warszawskiej. W latch 80. brała udział w reformowaniu ZHP, była członkiem “bandy czworga” wraz ze Stefanem Mirowskim, Jankiem Rossmanem i Haliną Wiśniewską. Włączyła się w odnowę ZHP, co przyniosło między innymi po IX/XXVI Zjeździe ZHP przywrócenie tradycyjnego prawa i przyrzeczenia harcerskiego. W latach 1990-93 była wiceprzewodniczącą ZHP. Autorka kilku monografii poświęconych polskiemu harcerstwu, m.in. Dzieje harcerstwa żeńskiego w Polsce w latach 1911-1949, Tadeusz Zawadzki”Zośka”, O Aleksandrze Kamińskim “Kamyku”, Gawędy o tych, które przewodziły.
