Wacław Borowy pseud. Piotr Szary(1890-1950) historyk literatury, filolog i krytyk literacki, prof. zwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1920 był starszym bibliotekarzem Biblioteki uniwersyteckiej na UW, a w 1928 pracował jako referent w Departamencie Kultury i Sztuki w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświaty Publicznej. W latach 1930-35 percowła w Londynie jako docent Katedry Literatury Polskiej w School of Slavonic and East European Studies. W 1936 powrócił do Polski i pracy na UW; został dyrektorem Biblioteki uniwersyteckiej. Od 1938 był jednocześnie profesorem nadzwyczajnym i kierownikiem I Katedry Historii Literatury Polskiej. Podczas okupacji, wraz z innymi specjalistami w dziedzinie kultury, opracował dokument The Nazi Kultur in Poland. W 1946 mianowano go profesorem zwyczajnym. W czasie okupacji brał udział w tajnym nauczaniu na uniwersytecie; uratował znaczną część księgozbioru Biblioteki po Powstaniu Warszawskim. Maria Dąbrowska w Dziennikach w relacji z uroczystego posiedzenia Towarzystwa Naukowego poświęconego pamięci Borowego z 29.01.1951 r. :”W Pałacu Staszica(…) w mniejszej sali „kolumnowej”, tłok nieprawdopodobny, zauważyłam bardzo dużo młodzieży. Jest więc jeszcze tak młodzież, która przychodzi na Borowego.(….) Skąpałam się w prawdziwym źródle polskości, i to polskości w najlepszym gatunku, która „nic nie zapomniała”, ale i z tego, co trzeba, dzisiejszej rzeczywistości się nauczał.(…) nie wiedziałam, ze Borowy był takim tytanem pracy i ze wniósł tyle nowego w tyle dziedzin humanistyki polskiej.” Małżeństwo Wacław i Julia Borowi w 1934 roku nabyli działkę nr 111 o powierzchni 6453m2 przy alei Brzóz w Zalesiu Dolnym, na której potem wybudowali niewielki parterowy domek (dzisiaj przebudowany).
